Αν το Ρεάλ - Μπαρτσελόνα γινόταν στην Ελλάδα!

Οι Έλληνες είναι αναμφίβολα από τους καλύτερους φιλάθλους στον κόσμο, όταν το θέλουν. Το πιστεύω και το εννοώ. Μπορούμε να το διαπιστώσουμε όταν τους βλέπουμε στα εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια ή στα ελληνικά ντέρμπι στα οποία δεν ηλεκτρίζεται η ατμόσφαιρα και οι σύνδεσμοι (που έχουν τη δύναμη) καταφέρνουν να αποτρέψουν τις μαλακίες των θερμόαιμων που κυκλοφορούν ανάμεσά τους. Σε όλα τα υπόλοιπα πράγματα που αφορούν το ελληνικό ποδόσφαιρο (γήπεδα, παίχτες, παράγοντες κτλ.) η κατάσταση είναι απελπιστική μέχρι αηδίας.

Και μέρες σαν αυτή, γίνεται ακόμα πιο απελπιστική, όταν αντικρίζουμε από την τηλεόραση παίχτες όπως ο Μέσι, γήπεδο όπως το Μπερναμπέου, προπονητές όπως ο Μουρίνιο… Μόνο στην περιγραφή μάς τα χαλάνε, γιατί δεν είναι αυτού του επιπέδου, αλλά δεν πειράζει.

Ρεάλ – Μπαρτσελόνα: Το απόλυτο παιχνίδι που θα παρακολουθήσει ακόμα και η μάνα μου (άσχετα αν θα γκρινιάζει και θα λέει τον πατέρα μου να το βάλει στο Mega για να δει τη «Ζωή της άλλης»). Φαντάζεστε ένα τέτοιο παιχνίδι να διοργανωθεί σε ελληνικό γήπεδο ερασιτεχνικής κατηγορίας;

ΥΓ. Μια ιδιαίτερη μνεία για ένα παιδάκι από τα μέρη μου: Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος πριν τρία χρόνια έπαιζε σε τέτοια ερασιτεχνικά γήπεδα με την ομάδα του Σβορώνου Πιερίας και φέτος βγάζει μάτια σε στάδια όπως αυτό της Ίντερ, της Ρεάλ, προσεχώς του Μάντσεστερ… Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο καμαρώνουμε εδώ γι’αυτό το παλικαράκι. Ένας μύθος που κυκλοφορεί στην Κατερίνη, λέει πως ενώ τον προσέγγισαν πριν χρόνια ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα και η Λίβερπουλ, ο πατέρας του μικρού τον έστειλε στον Ολυμπιακό, γιατί ο Κόκκαλης του είχε δώσει… μπουγατσάδικο. Επειδή όμως σε επαρχιακές πόλεις όπως η δική μου, η ράδιο-αρβύλα πάει σύννεφο, μη δίνετε βάση. Απλά για το τζέρτζελο σάς το ανέφερα.






http://www.drseeng.com