Η έλλειψη παιδείας φαίνεται παντού γύρω μας. Όπως και η υποκρισία όλων μας. Πετάμε σκουπίδια από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας, πιάνουμε δύο θέσεις στο πάρκινγκ, και κατεβαίνοντας αδειάζουμε το τασάκι στον δρόμο. Όταν όμως πάμε στο εξωτερικό, δηλώνουμε εντυπωσιασμένοι από το πόσο σχολαστικοί είναι σε αυτά τα θέματα οι "απολίτιστοι" Ευρωπαίοι.
Ένα παιδί 10 ετών που θα δει τους γονείς του να ενεργούν με τους τρόπους που προαναφέρθηκαν, υποσυνείδητα θα γίνει ίδιο. Έτσι δε μου φαίνεται καθόλου παράξενο που η χώρα μας πηγαίνει κατά διαόλου. Αντίθετα, νομίζω ότι εδώ και καιρό βαδίζαμε με μαθηματική ακρίβεια στην κατάσταση που βρισκόμαστε. Και προφανέστατα η κρίση στη χώρα μας δεν είναι μόνο οικονομική. Η κρίση είναι στις αξίες (που μεταξύ μας ποτέ δεν υπήρξαν στη σύγχρονη Ελλάδα). Οι αξίες που παραλάβαμε οι 20αρηδες από τους γονείς μας ήταν συγκεκριμένες. Το βόλεμα, τα εύκολα λεφτά με τον όσο γίνεται μικρότερο κόπο, την αδιαφορία για το περιβάλλον και τον συνάνθρωπο μας (ειδικά αν δεν είναι Έλλην). Τα πρότυπα αυτά όχι απλά έχουν κυριαρχήσει αλλά έχουν εξυψωθεί σε τέτοιο βαθμό που αυτός που τα πραγματοποιεί είναι ο έξυπνος. Σε σημείο η αξιοκρατια να θεωρείται κάτι ανύπαρκτο στην χώρα μας και να μας φαίνεται και απολύτως λογικό.
Η λογική όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, έχει εκλείψει. Το αυτονόητο έχει φτάσει να γίνεται είδηση. Διάβαζα πριν από καιρό σε ένα άλλο blog πως κάποιος πολιτικός στη Αγγλία είναι αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη για οφειλές 17.000 ΕΥΡΩ, που μπορούν να του επισύρουν ποινή φυλάκισης μέχρι και 2 ετών. Προσπάθησα να φέρω στο μυαλό μου αυτήν την είδηση σαν ένα copy/paste στην Ελληνική κοινωνία. Μου φάνηκε αστείο. Αναρωτήθηκα... Μα στη χώρα που η Siemens λάδωνε πολιτικούς για να παίρνει δουλειές, στη χώρα που το κράτος αντάλλασσε περιουσίες με την εκκλησία, στη χώρα που είδαμε σε βίντεο υπουργό να παίρνει λεφτά από επιχειρηματία για να "κερδίσει" διαγωνισμό ακτοπλο'ι'κών γραμμών, στη χώρα που πρώην πρωθυπουργοί έδιναν συστηματικά ψεύτικα νούμερα στην ευρωπα'ι'κη ένωση για την οικονομική της κατάσταση? Όχι... Αυτά γίνονται στις κανονικές χώρες...
Η παιδεία είναι ένα πολύ σημαντικό εφόδιο για την ύπαρξη μιας χώρας. Παιδεία δεν είναι η σχολική εκπαίδευση. Είναι και αυτή. (Αντιγράφω από Ε. Παπανούτσο) "Η παιδεία είναι το κληροδοτούμενο από γενεά σε γενεά κεφάλαιο των πνευματικών αγαθών, που σχηματίζεται μέσα στην ιστορία και από την ιστορία, με τον ατομικό και συλλογικό μόχθο του ανθρώπου." Εμείς οι ίδιοι δεν εκτιμούμε αυτόν τον μόχθο και επιτρέπουμε να καταπατούνται η λογική και η νοημοσύνη μας.
Εν κατακλείδει, η γνώμη μου είναι πως η κατρακύλα της χώρας βασίζεται στην ελλιπέστατη παιδεία που μας προσφέρει πρώτα η οικογένεια και δευτερευόντως το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Μόνη ελπίδα φαντάζει η βούληση η δική μας για διαρθρωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Και μακάρι οι επόμενες γενιές να μας αμφισβητήσουν πιο ζωηρά σε σχέση με την δική μας αμφισβήτηση στις προηγούμενες. Περαστικά μας...
ΑΡΧΙΤΣΟΓΛΑΝΟΣ
