Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι' αυτό.
Προσπαθούσα να το διατηρώ τακτικό και καθαρό.
Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι σκουπίδια που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι. Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά, την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, πού πήγαινε, από πού ερχόταν κλπ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά, που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό.
Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ' αυτά τα ρούχα. ΄Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία.
Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι τής γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα, της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι, την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το κορίτσι ήλθε, με τα κόκκινα μαγουλά της, και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά. Με είχαν προσβάλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λέει. Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι' αυτό το κορίτσι, που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο, αλλά ήταν τόσο κακοήθης. Παρ' όλα αυτά, έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο, και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλύτερα. Η επόμενη προσβολή στ' αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου, αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φάω καλύτερα.
Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμήσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς, αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω μου και την κοπάνησα.
Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία. Όμως, αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. ΄Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως, εγώ δεν έζησα από τότε καλά. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μου.
Πολλοί αναλυτές που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα αίτια των εξεγέρσεων στη Μέση Ανατολή, θεωρούν ότι οι νέες τεχνολογίες, κυρίως το Διαδίκτυο, έπαιξαν...καταλυτικό ρόλο και πως συμβάλλουν γενικότερα στη δημοκρατικοποίηση των κοινωνιών.
Με αυτή την άποψη όμως διαφωνεί ο γνωστός ερευνητής και διάσημος μπλόγκερ Evgeny Morozov, ο οποίος έχει μελετήσει τις πολιτικές επιπτώσεις του Ιντερνετ. Ο Morozov αμφιβάλλει για τις δυνατότητες του Ιντερνετ να προκαλέσει αλλαγές σε αυταρχικά καθεστώτα, θεωρώντας, αντιθέτως, ότι αποτελεί ισχυρό όπλο για την καταπίεση της διαφωνίας και για τον εντοπισμό των διαφωνούντων.
Ο Morozov έχει εξελιχθεί σε γκουρού των κοινωνικών μέσων. Τον περασμένο μήνα δημοσιεύθηκε και το βιβλίο του «The Net Delusion: The Dark Side of Internet Freedom» (Η Αυταπάτη του Δικτύου: η σκοτεινή πλευρά της ελευθερίας του Ιντερνετ) με εγκωμιαστικά σχόλια κριτικής.
Στη συνέντευξη που του πήραμε μοιράζεται τις απόψεις του με την «Κ.Ε.».
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν θερμά πως οι νέες τεχνολογίες, ειδικά το Διαδίκτυο, συντελούν στη δημοκρατικοποίηση της κοινωνίας, αλλά εσείς είστε ένας σκεπτικιστής. Γιατί;
Υπάρχουν πολλά πράγματα να θαυμάσουμε για το Διαδίκτυο. Εάν περιορίζαμε τη «δημοκρατικοποίηση» στη βελτίωση της πρόσβασης στις πληροφορίες ή στη διευκόλυνση της πολιτικής συμμετοχής, θα υπήρχαν ελάχιστες αμφιβολίες για τη συνεισφορά του Διαδικτύου στη δημοκρατία. Ομως, η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν υπερασπίζεται την απόλυτη ελευθερία στο να έχουμε πρόσβαση ή να δημοσιεύουμε οτιδήποτε πληροφορίες θέλουμε, πόσω μάλλον να διαμορφώνουμε τις αστικές οργανώσεις και τους πολιτικούς συνδέσμους που προτιμούμε. Αντιθέτως, οι φιλελεύθερες δημοκρατίες έχουν νόμους που ρυθμίζουν τη λιβελλογραφία και τη γλώσσα μίσους.
Οι κρατικοί θεσμοί της προσπαθούν να περιφρουρήσουν τις ευαίσθητες πληροφορίες που τους προμηθεύουν οι πολίτες, από τους αριθμούς μητρώου ασφάλισης έως το ιατρικό ιστορικό τους. Οι κυβερνήσεις τους απαγορεύουν, δικαίως, ομάδες ανθρώπων που προωθούν την τρομοκρατία ή την παιδική πορνογραφία. Τις περισσότερες φορές, το Διαδίκτυο μας επιτρέπει να αποφεύγουμε αυτές τις ευθύνες και να αγνοούμε εύκολα τα εμπόδια. Ο οιοσδήποτε μπορεί να φωνάξει «φωτιά!» στο κατάμεστο ψηφιακό μας θέατρο χωρίς τον φόβο τυχόν συνεπειών.
Λέτε ότι το Διαδίκτυο δεν μπορεί να αποτελέσει ένα πραγματικά ισχυρό φόρουμ για τη συμμετοχή των πολιτών ή εννοείτε ότι υπάρχουν πιθανές επιπτώσεις πίσω από τη χρήση του που δεν έχουμε ακόμα λάβει σοβαρά υπόψη;
Το Διαδίκτυο μπορεί να είναι όντως ένα πολύ ισχυρό φόρουμ για την πολιτική συμμετοχή των πολιτών, αλλά το πόσο ισχυρό τελικά θα γίνει είναι κάτι που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες οι οποίοι δεν έχουν γίνει ακόμα πλήρως κατανοητοί. Η πραγματικότητα είναι ότι η εικονική δημόσια πλατεία μας -την οποία εξυμνούν τόσο πολύ οι λάτρεις του Διαδικτύου- ανήκει σε ιδιωτικές εταιρείες που επιθυμούν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος παρά να συμβάλουν στο δημόσιο καλό. Το Facebook, για παράδειγμα, δεν είναι τόσο χρήσιμο για τους ακτιβιστές σε καταπιεστικά κράτη όπως είναι η Κίνα: η ιστοσελίδα θέτει εκτός λειτουργίας τους λογαριασμούς τους εάν ανακαλυφθεί ότι χρησιμοποιούν ψευδώνυμα. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι το Διαδίκτυο έχει πολλές άλλες πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις, που πάνε πέρα από τη συμμετοχή των πολιτών: το Διαδίκτυο μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί για την κατάχρηση της ιδιωτικότητας ή για τη διάδοση ψεύτικων πληροφοριών ή για την παρακολούθηση ανθρώπων.
Στο βιβλίο σας «The Net Delusion» υποστηρίζετε ότι οι αυταρχικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για να καταπνίξουν τη διαφωνία. Πώς το κάνουν αυτό;
Οι αυταρχικές κυβερνήσεις εκμεταλλεύονται το Διαδίκτυο για τη διάδοση της προπαγάνδας (μερικές φορές μισθώνοντας μπόγκερ γι' αυτή τη δουλειά), συμμετέχοντας σε online παρακολούθηση (μέσω επιτήρησης των δραστηριοτήτων στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης ή εγκατάστασης κατασκοπικού υλικού στους υπολογιστές των διαφωνούντων), παρενοχλώντας τους διαφωνούντες και τους ανεξάρτητους εκδότες με επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και ούτω καθεξής. Οι πιο δημιουργικοί από τους ηγέτες χρησιμοποιούν επίσης το Διαδίκτυο για να κρατήσουν τους πολίτες τους μακριά από τα πολιτικά δρώμενα: ευτυχώς για τους δικτάτορες, ο Ιστός παρέχει τόσο πολλές θαυμάσιες ευκαιρίες για να διασκεδάζουν οι άνθρωποι και να ξεχνούν τη φρικτή ύπαρξή τους! Στη δική μου χώρα, τη Λευκορωσία, έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν μερικές κρατικές υπηρεσίες παροχής Ιντερνετ που επιτρέπουν στους πελάτες τους να κατεβάσουν πειρατικές ταινίες -κι αυτό, νομίζω, δεν αποδυναμώνει την κυβέρνηση αλλά μάλλον το αντίθετο. Οι έξυπνοι ηγέτες έβρισκαν πάντα τρόπους να προσφέρουν στο, λαό άρτον και θέαμα -και υπάρχει μεγάλη αφθονία απ' αυτό online.
Στις πρόσφατες εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο, οι νέοι στηρίχθηκαν εκτενώς στις νέες τεχνολογίες για την κινητοποίηση και την αποστολή πληροφοριών σε ανθρώπους σε γειτονικές χώρες, ενθαρρύνοντάς τους να αγωνιστούν για την ελευθερία. Ποια είναι η δική σας ερμηνεία για τον ρόλο του Διαδικτύου στη φωτιά που απλώθηκε στον αραβικό κόσμο;
Το Διαδίκτυο έπαιξε σίγουρα ρόλο στην Τυνησία και την Αίγυπτο, πολύ λιγότερο στη Λιβύη. Ηταν καθοριστικός ο ρόλος του στη διάδοση των εξεγέρσεων; Δεν νομίζω. Αλλά, από την άλλη μεριά, αυτή είναι η πραγματικότητα του κόσμου όπου ζούμε: τα κοινωνικά μέσα έχουν τη δυνατότητα να φτάνουν σε εκατομμύρια ανθρώπους με το άγγιγμα ενός ποντικιού και θα ήταν ανόητο για τους διαδηλωτές να μην τα χρησιμοποιήσουν. Θα μπορούσαν να έχουν ανατρέψει την κυβέρνηση χωρίς αυτά; Μάλλον, γιατί όπως είδαμε στην περίπτωση της Αιγύπτου, οι διαδηλώσεις συνέχισαν ακόμα και όταν κατέβασαν τους διακόπτες του Ιντερνετ - και βλέπουμε μια παρόμοια κατάσταση στη Λιβύη. Εντούτοις, ούτε η Αίγυπτος ούτε η Τυνησία ήταν υποδείγματα κρατικού ελέγχου του Ιντερνετ.
Η Τυνησία τα πήγε καλύτερα από την Αίγυπτο, αλλά, συνολικά, είχαν μια αρκετά απλουστευμένη προσέγγιση σχετικά με τον έλεγχο του Ιντερνετ. Μπλοκάρισαν μερικούς ιστοχώρους (η Αίγυπτος ούτε αυτό έκανε) και συνέλαβαν μπλόγκερ, αλλά δεν χρησιμοποίησαν τις νέες μορφές προπαγάνδας, παρακολούθησης και επιθέσεις στον κυβερνοχώρο που βλέπουμε να υιοθετούνται στη Ρωσία ή την Κίνα ή ακόμη και στο Ιράν. Οι κυβερνήσεις αυτών των τριών αυταρχικών χωρών είναι πολύ πιο εξελιγμένες στον έλεγχο του Ιστού.
Το Facebook είναι η νέα τάση για να συνδέονται οι άνθρωποι μεταξύ τους. Ενισχύει ή περιορίζει ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται αυτό το εργαλείο τις προοπτικές για μεγαλύτερη συνειδητοποίηση για το τι συμβαίνει στον κόσμο και για ενεργό πολιτική συμμετοχή;
Σίγουρα, το Facebook έχει διευκολύνει τους ανθρώπους να εκφράζουν τις διαμαρτυρίες τους. Μερικές φορές αυτό είναι χρήσιμο -ειδικά όταν χρησιμοποιείται στρατηγικά με στόχο να ωθήσει τους ανθρώπους να βγούν στους δρόμους. Πιο συχνά, όμως, οι εικονικές διαμαρτυρίες παραμένουν απλά εικονικές: υπογράφουμε δηλώσεις διαμαρτυρίας online, προσχωρούμε σε ομάδες Facebook, κάνουμε tweet και αλλάζουμε την εικόνα μας για να υποστηρίξουμε κάποιο αίτημα -και έπειτα δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Με ανησυχεί αυτό επειδή σε πολλές περιπτώσεις η εικονική διαμαρτυρία καθιστά την πραγματική διαμαρτυρία πιο αδύνατη και λιγότερο ισχυρή. Υπάρχουν φυσικά πολλές δραστηριότητες -όπως η συγκέντρωση χρημάτων- όπου το Διαδίκτυο υπερέχει, αλλά η σημαντική πολιτική αλλαγή απαιτεί συχνά κάτι παραπάνω από χρήματα -απαιτεί πραγματική θυσία. Ενα άλλο σημείο που αγνοείται συχνά σε αυτές τις συζητήσεις είναι ότι τα κοινωνικά μέσα έχουν κάνει επίσης ευκολότερη τη δουλειά της μυστικής αστυνομίας να γνωρίζει εκ των προτέρων το συναίσθημα των διαφωνούντων και να λαμβάνει προληπτικά μέτρα.
Το πρόβλημα με τις διευκολυνόμενες από το Διαδίκτυο διαδηλώσεις είναι ότι, εάν η κυβέρνηση δεν καταρρεύσει, στο τέλος έχει τα μέσα (και τις πληροφορίες!) που είναι απαραίτητες για να εντοπίσει εικονικά τους περισσότερους από τους αντιπάλους της -αναλύοντας τα tweets που εστάλησαν και τα κείμενα των μηνυμάτων από τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία. Αυτό ακριβώς συνέβη στο Ιράν μετά τις διαμαρτυρίες του 2009 -αλλά το γεγονός αυτό απέσπασε ελάχιστη προσοχή από τα mainstream μέσα ενημέρωσης.
Παρακάτω παρουσιάζεται ένα επιστημονικό πείραμα από μία κοπέλα.
Σε αυτό πήρε φιλτραρισμένο νερό και το χώρισε σε δύο μέρη.
Το πρώτο μέρος θερμάνθηκε μέχρι βρασμού σε μια κατσαρόλα στο μάτι της κουζίνας και το δεύτερο μέρος θερμάνθηκε μέχρι βρασμού σε φούρνο μικροκυμάτων.
Στη συνέχεια, μετά την ψύξη του, χρησιμοποίησε το νερό σε δύο ίδια φυτά για να δει αν θα υπήρχε καμία διαφορά στην ανάπτυξη μεταξύ του κανονικού βρασμένου νερού και του βρασμένου νερού σε φούρνο μικροκυμάτων. Σκέφτηκε ότι η δομή ή η ενέργεια του νερού μπορεί να αλλοιώνεται από τον φούρνο μικροκυμάτων.
Όπως αποδείχθηκε έμεινε κατάπληκτη με τη διαφορά:
Γνωρίζω εδώ και χρόνια ότι το πρόβλημα με τα μικροκύματα δεν είναι να ανησυχούμε με την ακτινοβολία που χρησιμοποιείται από τους ανθρώπους.
Είναι πως καταστρέφει το DNA στα τρόφιμα, έτσι που το σώμα δεν μπορεί να το αναγνωρίσει.
Έτσι το σώμα το τυλίγει σε λιπώδη κύτταρα για να προστατεύσει τον εαυτό του από τη νεκρή τροφή ή την αποβάλει γρήγορα.
Σκεφτείτε όλες τις μητέρες να ζεσταίνουν το γάλα στις «ασφαλείς» αυτές συσκευές.
Τι γίνεται με τη νοσοκόμα στον Καναδά που θερμαίνει το αίμα για μετάγγιση σε ασθενή και κατά λάθος τον σκοτώνει, αφού το αίμα είναι νεκρό.
Όμως οι κατασκευαστές λένε ότι είναι ασφαλείς.
Όμως, η απόδειξη είναι στις εικόνες, όπου ζωντανά φυτά πεθαίνουν.
Σε λαϊκό προσκύνημα έχει αποφασίσει να εκθέσει η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία γυάλινη φιάλη με το αίμα του πάπα Ιωάννη Παύλου του Δεύτερου, την επόμενη Κυριακή, ημέρα της μακαριοποίησής του. Ο εκπρόσωπος τύπου του Βατικανού πατέρας Φεντερίκο Λομπάρντι δήλωσε σχετικά ότι...
«το αίμα φυλασσόταν στο παιδιατρικό νοσοκομείο της Ρώμης Βambin Gesu και είχε αφαιρεθεί από τον Πολωνό ποντίφικα τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί, ενδεχομένως, για μετάγγιση».
Άλλες δυο φιάλες βρίσκονται στην Κρακοβία της Πολωνίας, όπου τις έχει μεταφέρει ο πρώην ιδιαίτερος γραμματέας του Πάπα Βοϊτίλα, πατέρας Στανισλάο Ντζίβιτς. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, την επόμενη Κυριακή, για την τελετή μακαριοποίησης του πάπα Ιωάννη Παύλου του Δεύτερου, έξι χρόνια μετά τον θάνατό του, πρόκειται να συρρεύσουν στην Ρώμη, τουλάχιστον πεντακόσιες χιλιάδες καθολικοί πιστοί, απ΄ όλο τον κόσμο.
Πολλοί απ’ αυτούς θα μπορέσουν να προσευχηθούν σε ελάχιστη απόσταση από την φιάλη που περιέχει το αίμα του ποντίφικα, η οποία έχει όμως τοποθετηθεί μέσα σε πολύτιμη λειψανοθήκη, έργο τριών γνωστών χρυσοχόων. Όπως αναφέρει, τέλος, ανακοινωθέν της Αγίας Έδρας, «το αίμα του πάπα μπόρεσε να διατηρηθεί σε υγρή μορφή, χάρη στην παρουσία ισχυρής αντιπηκτικής ουσίας».
Δεκαετία του 1950 και 1960 θυμίζουν τα αιτήματα πολλών Ελλήνων για την απόκτηση βίζας για μετανάστευση στην Αυστραλία. Πολλοί έλληνες πολίτες που είναι άνεργοι ή απογοητευμένοι από τις συνθήκες εργασίας και τις προοπτικές τους αποφασίζουν να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς.
Η Αυστραλία και ο Καναδάς είναι προορισμοί με προοπτικές ανεύρεσης εργασίας, τη στιγμή που οι πιθανότητες μειώνονται στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα της Μελβούρνης και Βικτώριας (ΕΟΚΜΒ), ζήτησε ακρόαση από τον υπουργό Μετανάστευσης της Αυστραλίας, κ. Κρις Μπόουεν, με σκοπό την εύρεση λύσεων για να απορροφηθεί προς την Αυστραλίας κύμα ελλήνων μεταναστών που επιθυμούν να εγκαταλείψουν τη χώρα μας λόγω της οικονομικής κρίσης.
Η ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος» είχε αφιέρωμα στην ιστοσελίδα της για το θέμα με πληροφορίες για κάθε ενδιαφερόμενο. Οι προϋποθέσεις που ισχύουν σήμερα για τη χορήγηση βίζας καθιστούν πολύ δύσκολη την απόκτησή της. Πιο εύκολα είναι τα πράγματα γι’ αυτούς που έχουν γεννηθεί στην Αυστραλία ή είναι παιδιά ομογενών. Γι’αυτό το λόγο η ΕΟΚΜΒ με την επιστολή του προέδρου της κ. Βασίλη Παπαστεργιάδη ζητά την ακρόαση για την κατάθεση προτάσεων.....
Από την πλευρά του ο γραμματέας της Κοινότητας κ. Κώστας Μάρκος αναφέρει στην εφημερίδα «Καθημερινή» ότι «από το Νοέμβριο το ενδιαφέρον των Ελλήνων έχει κορυφωθεί» και συνεχίζει ότι η πλειονότητα των ελλήνων αιτούντων είναι επιστήμονες 25-40 ετών, κάτοικοι αστικών περιοχών, που γνωρίζουν καλά αγγλικά και πολλοί από αυτούς έχουν οικογένεια. Οι ειδικότητες που ζητούνται αφορούν πολιτικούς μηχανικούς, γιατρούς, οδοντιάτρους, ψυχολόγους, νηπιαγωγούς, ηλεκτρολόγους και οξυγονοκολλητές. Επίσης επειδή η ανάπτυξη της Αυστραλίας στηρίζεται στον ορυκτό της πλούτο ειδικότητες που μπορούν να έχουν ελπίδες απασχόλησης είναι οι μεταλλειολόγοι και οι γεωλόγοι.
Η έκδοση βίζας για εργασία απαιτεί 120 μόρια. Όσων η ειδικότητα είναι μια από τις 300 που υπάρχει ζήτηση, παίρνουν 40 με 60 μόρια. Μοριοδοτείται η γνώση αγγλικών και η ηλικία κάτω των 40. Στις προτάσεις συγκαταλέγεται και η υπογραφή συμφωνίας για τη WorkingHolidayVisa, που μπορεί να δίνεται σε νέους έως 30 ετών για διακοπές και εργασία, κάτι που έχει γίνει ήδη μεταξύ Αυστραλίας και Κύπρου, Τουρκίας, Ιταλίας κ.α. Να σημειωθεί εδώ ότι έχουν ήδη παλινoστήσει στην Αυστραλία χιλιάδες ομογενείς και τα παιδιά τους που είχαν επιστρέχψει τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής που έστειλε στον υπουργό ο πρόεδρος της ΕΟΚΜΒ Βασίλης Παπαστεργιάδης:
«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Απευθύνομαι σε σας εκ μέρους της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας (ΕΟΚΜΒ ), τον μεγαλύτερο από πλευράς μελών ελληνικό οργανισμό στο Νότιο Ημισφαίριο, με πολλές χιλιάδες μέλη και ένα δίκτυο που συνεργάζεται με περισσότερες από 120 ελληνικές οργανώσεις στη πολιτεία της Βικτώριας.Από το 1897 που ιδρύθηκε η ΕΟΚΜΒ, ο οργανισμός μας έχει διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην παροχή βοήθειας προς τους Έλληνες μετανάστες σχετικά με την άφιξη και την εγκατάστασή τους στην Αυστραλία.
Κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής μεταναστευτικής περιόδου, ο οργανισμός μας ήταν ένα από τα κύρια κέντρα βοήθειας νεοαφιχθέντων μεταναστών από την Ελλάδα.Όπως προφανώς γνωρίζετε, η σημερινή ελληνική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου κρίση, γεγονός το οποίο έχει σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στους Έλληνες πολίτες.Η ΕΟΚΜΒ κατακλύζεται σε καθημερινή βάση με ερωτήσεις και αιτήματα για βοήθεια από Έλληνες πολίτες όσον αφορά τη μετανάστευση τους στην Αυστραλία. Η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων που επιδιώκουν να μεταναστεύσουν είναι προσοντούχοι και με την ανάλογη κατάρτιση. Η συνεισφορά των εξειδικευμένων αυτών μεταναστών θα είναι προς όφελος της Αυστραλίας, τόσο από πλευράς γνώσεων όσο και για την οικονομική της ανάπτυξη, γεγονός που θα οδηγήσει σε αποτελεσματικότερη αξιοποίηση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού και περεταίρω αύξηση ροής νέων γνώσεων.
Πιστεύουμε ότι η πιθανότητα αναζήτησης εξειδικευμένων μεταναστών από την Ελλάδα θα ήταν χρήσιμη και μια επένδυση για την Αυστραλία και, συνεπώς, το θέμα θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω από το Υπουργείο σας.Με βάση τα προαναφερθέντα, ζητούμε μια συνάντηση μαζί σας το συντομότερο δυνατόν για να συζητήσουμε τα προαναφερθέντα θέματα εκτενέστερα.Με εκτίμηση,Βασίλης ΠαπαστεργιάδηςΠρόεδρος». http://apolitistosteki.blogspot.com
1299: Λήγει η εξέγερση της Κρητικής αριστοκρατίας κατά των Βενετών («Επανάσταση Αλέξη Καλλέργη», 1282-1299), με την παραχώρηση προνομίων. 1821: Στη σύσκεψη της Καρύταινας, ο Κολοκοτρώνης γίνεται αρχιστράτηγος και ο Τομπάζης ναύαρχος των επαναστατημένων Ελλήνων. 1923: Ανοίγει της πύλες του το Γουέμπλεϊ με τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, ανάμεσα στη Μπόλτον και τη Γουέστχαμ. 200.000 θεατές παρακολουθούν το μεγάλο αγώνα, που έληξε 2-0 υπέρ της Μπόλτον. 1963: Το Δ' Πανσπουδαστικό Συνέδριο αποφασίζει τη δημιουργία φοιτητικής ένωσης με την επωνυμία ΕΦΕΕ. Πρώτος πρόεδρός της εκλέγεται ο Γιάννης Τζανετάκος. 1974: Η Ελλάδα αναδεικνύεται ισόπαλη της Βραζιλίας 0-0 σε φιλικό αγώνα στο θρυλικό «Μαρακανά» του Ρίο Ντε Ζανέιρο. 1992: Δακρυσμένος μπροστά στο φακό της τηλεόρασης, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, δηλώνει: «Υπάρχει μόνο μία Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι Ελληνική».
Γεννησεις
1908: Όσκαρ Σίντλερ, γερμανός επιχειρηματίας, που έσωσε τις ζωές 1.200 Εβραίων κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος. Η ιστορία έγινε γνωστή από την ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Η λίστα του Σίντλερ». [θαν. 9/10/1974] 1916: Φερούτσιο Λαμποργκίνι, ιταλός βιομήχανος και κατασκευαστής πολυτελών αυτοκινήτων και γεωργικών ελκυστήρων. [θαν. 20/2/1993] 1974: Πενέλοπε Κρουζ, ισπανίδα ηθοποιός.
Θανατοι
1945: Μπενίτο Μουσολίνι, ιταλός δικτάτορας. Δολοφονήθηκε από ιταλούς αντιφασίστες, μαζί με την ερωμένη του Κλαρέτα Πετάτσι. [γεν. 29/7/1883] 1999: Σερ Αλφ Ράμσεϊ, άγγλος ποδοσφαιράνθρωπος. Εκτός του συστήματος 4-3-3 που ανακάλυψε, οδήγησε την Εθνική Αγγλίας στην κατάκτηση του μοναδικού Μουντιάλ στην ιστορία της. [γεν. 22/1/1920] 2005: Οδυσσέας Δημητριάδης, κορυφαίος διευθυντής ορχήστρας, που έδρασε κυρίως στην πρώην Σοβιετική Ένωση. [γεν. 1908]
Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με χάρισμα!!! Σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων ανήκει και ο...
πρωταγωνιστής του video που θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε παρακάτω.
Πρόκειται για έναν μπόμπιρα μόλις 1.5 ετών, ο οποίος θα είναι ο νεότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ομάδας του Λιμπούρχ.
Η καλή του τεχνική κατάρτιση και η επαφή του με την μπάλα χάρισαν 10ετές συμβόλαιο στον Μπέρκε φαν ντερ Μάι με τους κίτρινους που εκπνέει το καλοκαίρι του 2021 όπως και ανακοίνωσε και η επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή, αφού από τα «γεννοφάσκια» του ο Μπέρκε φαν ντερ Μάι είχε σχέσεις με την Φένλο αφού ο παππούς του είχε αγωνιστεί με τα κίτρινα της ολλανδικής ομάδας. Έτσι και αποφασίστηκε να δοκιμαστεί στο "Ντε Κουλ" με την βοήθεια του μέσο των Ολλανδών, Κεν Λέιμανς.
