Από σήμερα, απαγορεύονται τα μετρητά σε συναλλαγές άνω των 3.000 ευρώ – θα γίνονται μόνο με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες ή με τραπεζικές επιταγές. Από την 1/1/2012, το όριο θα είναι 1.500 ευρώ και θα μειώνεται διαρκώς μέχρι να καταργηθεί εντελώς το χρήμα και να πληρώνουμε με προϊόντα.Χτες ήταν η τελευταία ημέρα που μπορούσε κάποιος να πληρώσει με μετρητά για αγορές άνω των 3.000 ευρώ και στα μαγαζιά έγινε πανζουρλισμός.
Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες είχαν βγει στους δρόμους και αγόραζαν με μανία ακριβά προϊόντα, για να εκμεταλλευτούν την τελευταία ευκαιρία που είχαν να ψωνίζουν με μετρητά πάνω από 3.000 ευρώ.
Ήδη στις βιτρίνες των καταστημάτων –δίπλα στα προϊόντα- έχουν εμφανιστεί πινακίδες που γράφουν «Μόνο 2.999,99 ευρώ», ώστε να δελεάζονται οι καταναλωτές και να ψωνίζουν αβέρτα.
Πρόβλημα παρουσιάζεται στο εμπόριο ναρκωτικών, αφού μια πλούσια ποσότητα καλής κοκαΐνης κοστίζει περισσότερο από 3.000 ευρώ -και οι καταναλωτές μπορεί να μην έχουν πάνω τους κάρτα ή επιταγές-, αλλά η κυβέρνηση σκοπεύει να δείξει ανοχή στο συγκεκριμένο θέμα, ώστε οι έμποροι ναρκωτικών να συνεχίσουν να εξυπηρετούν τους πελάτες τους με μετρητά.
Ανησυχία προκαλεί στους ιδιοκτήτες καταστημάτων γυναικείων ρούχων το ενδεχόμενο να εμφανίζονται πελάτισσες που θα κατεβάζουν κάτω όλο το μαγαζί, θα απασχολούν τις πωλήτριες επί ώρες, θα διαλέγουν 50 βραδινές τουαλέτες αξίας 45 χιλιάδων ευρώ, και στο τέλος θα φεύγουν χωρίς να αγοράσουν τίποτα με τη δικαιολογία πως θέλουν να πληρώσουν με μετρητά.
Πρόβλημα θα υπάρξει και στα νυχτερινά κέντρα, αφού δεν είναι δυνατόν ο μερακλής πελάτης να έχει κάνει ζημιά 10 χιλιάδων ευρώ σε λουλούδια και να πρέπει μέσα στην καψούρα του και στο μεθύσι του να κόβει και επιταγές στη λουλουδού.
Ήδη, οργανώνεται το κίνημα «Δεν πληρώνω με κάρτες και επιταγές», το οποίο σκοπεύει να εκμεταλλευτεί την απαγόρευση συναλλαγών με μετρητά. Τα μέλη του κινήματος θα μπαίνουν σε πανάκριβα καταστήματα, θα παίρνουν ό,τι γουστάρουν και θα φεύγουν χωρίς να πληρώσουν.
(Στη ζωή μου δεν είχα ποτέ κάρτες και βιβλιάριο επιταγών. Ανήκω σε εκείνη την μάλλον ολιγομελή κατηγορία Ελλήνων που αγοράζουν κάτι μόνο όταν έχουν τα χρήματα για να το αγοράσουν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα γέλια που έκαναν κάποιες φορές οι πωλητές και το πόσο απορημένοι και αμήχανοι ήταν, όταν τους έλεγα πως θα πληρώσω σε μετρητά – πάθαιναν σοκ. Πολλές φορές δεν ήξεραν την τιμή του προϊόντος σε μετρητά – την ήξεραν μόνο σε δόσεις. Μια φορά έφυγα από ένα κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών –χωρίς να αγοράσω τελικά το προϊόν που είχα διαλέξει-, επειδή δεν μπορούσα να περιμένω δυο ώρες στην ουρά να ξεμπερδέψουν όλοι αυτοί που κανόνιζαν τις δόσεις στις κάρτες, για να έρθει η σειρά μου να πληρώσω με μετρητά. Από τότε ήξερα πως η χώρα πρόκειται να χρεοκοπήσει – δεν ήθελε και πολύ μυαλό.)
