Τσογλάνι: Το “μανιφέστο φάντασμα” της Puerta del Sol

Παρακολουθώντας αυτό που συμβαίνει σε σχεδόν όλες τις πόλεις της Ισπανίας έπεσα πάνω σεαυτό το δημοσίευμα της El Pais. Ο τίτλος του είναι “Το μανιφέστο φάντασμα των αγανακτισμένων της Puerta del Sol” και στο εσωτερικό του κειμένου υπάρχει ένα λινκ που οδηγεί στο Manifesto Plural : Puntos de acuerdo del manifiesto plural redactado durante la madrugada del 18 de mayo en la Puerta del Sol .

Μιας και έχουμε στρέψει τα μάτια προς την Ισπανία και ενώ το Μανιφέστο για την Πραγματική Δημοκρατία στην Ισπανία έχει ήδη μεταφραστεί ΕΔΩ όπως δόθηκε στη δημοσιότητα από την ιστοσελίδα των διοργανωτών http://democraciarealya.es , ακολουθεί θεωρώντας ότι είναι εξίσου διαφωτιστική και η μετάφραση του Μανιφέστου Φαντάσματος.

Όποιες ενστάσεις και διορθώσεις από όποιον γνωρίζει Ισπανικά είναι ευπρόσδεκτες.

Οι φωτογραφίες είναι επίσης από την El Pais. Μου αρέσει ιδιαίτερα αυτή του νέου με την κίτρινη μπλούζα που γράφει : Νεολαία χωρίς μέλλον, χωρίς σπίτι , χωρίς ασφάλιση, χωρίς σύνταξη. Χωρίς Φόβο.

Jaquou Utopie

Σημεία συμφωνίας του μανιφέστου των πολλών που συντάχθηκε το ξημέρωμα της 18^ης Μάη στην Puerta del Sol.

Οι συγκεντρωμένοι στην Puerta del Sol , με πλήρη συνείδηση ότι αυτή είναι μια δράση εξελισσόμενη και αντίστασης, συμφωνήσαμε να δηλώσουμε τα παρακάτω:

Μετά από πολλά χρόνια απάθειας, μία ομάδα πολιτών διαφορετικών ηλικιών και κοινωνικής προέλευσης (σπουδαστές, καθηγητές, βιβλιοθηκάριοι, άνεργοι, εργαζόμενοι…) ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ από την αποτυχία αντιπροσώπευσης και τις προδοσίες που συμβαίνουν στο όνομα της δημοκρατίας, ενωθήκαμε στην Puerta del Sol επιστρέφοντας στην ιδέα της Πραγματικής Δημοκρατίας.
Η Πραγματική Δημοκρατία εναντιώνεται στην βαθμιαία απώλεια του κύρους των θεσμών που θέλουν να αντιπροσωπεύουν τους πολίτες, ενώ έχουν μετατραπεί σε παράγοντες διοίκησης και διαχείρησης, στην υπηρεσία των δυνάμεων της διεθνούς οικονομικής ισχύος.
Η δημοκρατία που προέρχεται από τους διεφθαρμένους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς είναι απλά ένας συνδυασμός άκακων εκλογικών πρακτικών, όπου οι πολίτες έχουν μηδενική συμμετοχή.
Η αναξιοπιστία της πολιτικής έφερε μαζί της την κατάσχεση των λέξεων από αυτούς που έχουν την εξουσία. Οφείλουμε να επανακτήσουμε τις λέξεις, να τις επανανοηματοδοτήσουμε για να μην μας χειρίζονται με τη γλώσσα και να μην αφηνόμαστε ως πολίτες ανυπεράσπιστοι και ανίκανοι για δράση με συνοχή.
Τα παραδείγματα χειρισμού και ουσιαστικά κατάσχεσης της γλώσσας είναι πολυάριθμα και αποτελούν εργαλεία ελέγχου και παραπληροφόρησης.
Η Πραγματική Δημοκρατία σημαίνει να δίνεις τα πραγματικά ονόματα στην αρρωστημένη κατάσταση που ζούμε: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΝΑΤΟ, Ε.Ε., οι οίκοι αξιολόγησης όπως η Moody’s και η Standard and Poors, το Λαϊκό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE), όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα και είναι υποχρέωσή μας να τα κατονομάσουμε.
Είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε έναν πολιτικό διάλογο ικανό να δημιουργήσει έναν νέο κοινωνικό ιστό, τώρα συστηματικά τραυματισμένος για χρόνια από τα ψέματα και τη διαφθορά. Οι πολίτες έχουμε χάσει την σεβασμό μας στα πολιτικά κόμματα της πλειοψηφίας, όμως αυτό δεν ισοδυναμεί με απώλεια της κριτικής μας ικανότητας. Το αντίθετο, δεν φοβόμαστε το ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Το να παίρνεις τον λόγο είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Το να ψάχνεις εναλλακτικές για τη συμμετοχή του πολίτη είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ. (σ.μ. εδώ η λέξη politica μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως το ουσιαστικό πολιτική, όπως και ως το επίθετο πολιτικό. Θεώρησα πιο κοντά στο πνεύμα του κειμένου τη χρήση του επιθέτου)
Μία από τις βασικές προϋποθέσεις που θέτουμε είναι η μεταρρύθμιση του Εκλογικού Νόμου που αποδίδει στη Δημοκρατία την πραγματική της έννοια : μια διακυβέρνηση των πολιτών. Μία συμμετοχική δημοκρατία. Και με τη σειρά του, απαιτούμε έναν κώδικα δεοντολογίας για τους πολιτικούς που θα διασφαλίζει την σωστή πρακτική τους.
Υπογραμμίζουμε ότι οι πολίτες που συγκεντρωθήκαμε εδώ αποτελούμε ένα κίνημα που διαπερνά πολλές γενιές, γιατί ανήκουμε σε διαφορετικές γενιές καταδικασμένες σε μια μη ανεκτή απώλεια συμμετοχής στις πολιτικές αποφάσεις που αφορούν την καθημερινή ζωή και το μέλλον μας.
Δεν καλούμε σε αποχή, απαιτούμε η ψήφος μας να έχει πραγματική επιρροή στη ζωή μας.
Τώρα δεν είμαστε εδώ για να απαιτήσουμε απλά την πρόσβασή μας σε υποθήκες ή για να διαμαρτυρηθούμε για τις ανεπάρκειες της αγοράς εργασίας. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΜΒΑΝ. Και ως τέτοιο, ένα γεγονός ικανό για να κληροδοτήσει νέα νοήματα στις πράξεις μας και τον λόγο μας. Γεννήθηκε από την ΟΡΓΗ. Αλλά η ΟΡΓΗ μας είναι φαντασία, δύναμη, εξουσία του πολίτη.